To już szósty album warszawskiego zespołu lawirującego między koncertowym ogniem a melodyjnymi piosenkami z płyt. Ich jazzowo-rockowa melancholia po raz pierwszy została ubrana w słowa.
Ta nazwa pasuje mi do tego, na co czasem pozwalam sobie w tej rubryce. Wrzucam tu rzeczy z działki red. Handzlika – odważne, ale nierezygnujące z komunikacji. „Jazz” oznaczałby tu muzykę wymagającą, zaspokajającą potrzeby wydumane czy niszowe, a „pospolitość” stałaby może nie za powszechność, ale potoczną rozumialność (czyli anty-niezrozumiałość).
Po świetnej płycie „Impulse” z początku roku 2012 przychodzi następna atrakcja od Jazzpospolitej, z pozoru interesująca głównie przekonanych już wielbicieli tej grupy. „Repolished Jazz” to garść remiksów utworów z „Impulse” plus zakurzona epka nagrana już prawie cztery lata temu, której nakład był wyczerpany.
