Chłopaki z Mazutu mają coś, czego może im pozazdrościć wielu zawodowców – skłonność do ryzyka, szukania granic. Właśnie z ciągłych zaskoczeń wynika siła płyty, którą nagrali z Morettim.
Słyszymy 16 utworów, których korzenie nikną w różnych punktach przeszłości. Gra je smyczkowy kwartet Steczka ze sporym udziałem elektroniki Kucharczyka i etnicznych instrumentów.
Blisko półtora roku minęło od premiery płyty „Big Fish”, którą Vince Staples potwierdził status nadziei amerykańskiego rapu. Nowa produkcja artysty z Long Beach jest kompaktowa.
Serwisy Pitchfork i The 405 twierdzą, że to płyta leniwa, mglista. Że jej autor śpiewa niewyraźnie, nie wiadomo, o co chodzi, kim są bohaterowie, że piosenki się snują, rozpływają bez konkluzji. Nie mogą dziennikarze zrozumieć Nowozelandczyka, a chcą bardzo.
W samo Święto Zmarłych kolejną w tym roku półtoragodzinną płytę wydał Mark Kozelek, największy gaduła muzyki niezależnej (poprzedni album „Mark Kozelek” ukazał się wiosną nie pod szyldem zespołu, tylko pod nazwiskiem).
Chyba najciekawsza oferta w klasycznym popie ostatnich miesięcy – przebojowa, dobrze zaśpiewana i zaskakująco świeża.
