Długogrający debiut Drekotów, żeńskiego tria kierowanego przez Olę Rzepkę. – Zawsze grałam z muzykami bardziej doświadczonymi od siebie i musiałam ich doganiać. Mam taki śląski etos pracy we krwi, lubię, jak jest pod górkę, poprzeczka jest wysoko – mówi artystka.
Drugi solowy album Natalii Fiedorczuk, wokalistki grającej na gitarze i klawiszach. Po trzech latach od debiutu Fiedorczuk rodzi się na nowo w muzyce piosenkowej, akustycznej. Przyparty do muru nazwałbym ją pewnie folkiem, gdyby nie pasja artystki do szczegółu, gdyby ten album nie był tak dopieszczony.
Dawna wokalistka Kapeli ze Wsi Warszawa pracuje z Wojciechem Krzakiem. Tamten światowej klasy zespół opuścili razem po płycie „Infinity”. Kapela wydała ostatnio „Nord”, pozostając w kręgu muzyki etnicznej, a Incarnations na swojej drugiej... zrobiło piosenki.
Leci przez Stany taka lokomotywa, właśnie Alabama Shakes, którą ktoś uparty zasila węglem z lat 60.,70. Zdarty głos przypominający Janis Joplin – zrazu trudno ocenić, męski czy kobiecy – należy do 22-letniej Brittany Howard. Zresztą co tam Janis, to jest regularna Aretha.
Sytuacja wyjściowa przypomina zmutowaną korporacyjną Gwiazdkę. Korporacją jest nadmorska wytwórnia Nasiono, a uczestnikami zespoły w niej i obok niej działające. Każdy wybiera, od kogo chce prezent (piosenkę), a następnie przerabia go na swoją modłę, podmieniając wokale, czasem ruszając muzykę.
Wyrwane ze snu Braty z Rakemna zrobiły płytę nie gorszą niż Muchy. Nagrany osiem lat po debiucie drugi album jest nerwowy, ostry, a w tekstach desperacki. Jednak wokalista i gitarzysta Jakub Stankiewicz nie prowadzi gry z wizerunkiem zespołu (bo go nie ma), nie inwestuje we wdzięk, jest do bólu konkretny.
