Trzy dni będę w tym roku na Unsoundzie (to i tak dużo, zdarzało się na półtora). Mam już upatrzone rzeczy, choć nie cały program jeszcze przesłuchany.
Zimpel/Ziołek – Zimpel/Ziołek
Ta płyta jeszcze silniej niż album Alameda Duo nasycona jest syntezatorami i nagraniami terenowymi. Wiele z nich jest rejestracją ludzkiego głosu.
Natalia Przybysz – Światło nocne
Tak dopieszczonych i zarazem naturalnych płyt jak „Światło nocne” na tym świecie nie bywa.
Lotto – VV
Ten album jest zupełnie różny od zeszłorocznego „Elite Feline” (Płyty Roku „Wyborczej”), a jednak można w nim dostrzec nitki wiodące do poprzednich nagrań Lotto.
Algiers – The Underside of Power
Ich muzyka wciąż nie podbiła świata w takim stopniu, na jaki zasługuje. Ale nie ma wątpliwości, że Algiers to jeden z najbardziej elektryzujących zespołów, jakie objawiły się w tej dekadzie.
Andruchowycz i Karbido – Litografie
Jurij Andruchowycz i Karbido odkrywają współczesny wymiar wierszy ukraińskiego poety napisanych 30 lat temu. Ten fascynujący album rozsadza nie nostalgia, lecz energia, ironia i duchy.
Inspirujące zestawienie liczby słuchaczy polskich artystów w znanym serwisie
Łatwo sprawdzić, ile osób słucha danego wykonawcy w Spotify. Łatwo też zorientować się, o kim piszą media. Gdybyśmy jeszcze znali stawki koncertowe i budżety promocyjne, można by wyciągać daleko idące…
Alameda Duo – The Luminous Guitar Craft of Alameda Duo
Niby od siebie odległe, ale idealne do równoległego słuchania. Płyty Alameda Duo oraz duetu Zimpel/Ziołek łączy nie tylko postać Kuby Ziołka.
Normal Echo – Kaskady
Wokalnie jest jak chłopiec przystępujący do pierwszej komunii: stremowany w obliczu ceremonii, spętany zwyczajem, stara się jeszcze bardziej. Pielęgnuje niedoskonałość.
Foo Fighters – Concrete and Gold
Ulubiony wujaszek rock and rolla z okazji premiery albumu Foo Fighters otworzył pub, zrobił własny festiwal, a jako perkusistę zatrudnił... Sir Paula McCartneya.